Acteurs: Mélusine Mayance Frédéric Pierrot Mélusine Mayance Dominique Frot Aidan Quinn Niels Arestrup Kristin Scott Thomas
Regisseur: Gilles Paquet-Brenner
108:00 minuten
De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia, een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis. Ze gaat op zoek in archieven, en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie.
Haar naam was Sarah is de ontroerende verfilming van de bestseller van Tatiana de Rosnay over het grote drama dat zich in Parijs voltrok.
Een film die beter is dan het boek. Dat komt niet vaak voor.
Jacques Chirac was in 1995 (!) de eerste Franse president die officieel zijn excuses aanbood voor het gruwelijke drama dat tijdens WOII plaatsvond in het wielerstadion van Parijs. In het Vélodrome d'Hiver werden in de zomer van 1942 duizenden joden (vooral vrouwen en kinderen) samengebracht door de Franse politie. Deportaties volgden; van de ruim 4000 kinderen keerde er geen een terug.
Schrijfster Tatiana de Rosnay verwerkte deze historische gebeurtenis in haar uiterst succesvolle roman Haar naam was Sarah, waarin twee verhalen elkaar afwisselen. Dat van de 10-jarige Sarah die met haar ouders wordt gedeporteerd naar het zogeheten Vel d'Hiv, en dat van de in het huidige Parijs woonachtige Amerikaanse journaliste Julia. Bij het schrijven van een artikel over deze zaak, ontdekt ze een verband tussen Sarah en haar eigen Franse familie. Een ontdekking die grote gevolgen heeft.
Lezers van het boek zullen veel missen, maar juist het ontbreken van veel zijlijntjes en het enigszins verkrampte rondschrijven van het verhaal, werkt voor het filmdrama verhelderend. Scriptschrijver Serge Joncour heeft de roman knap teruggebracht tot één thema: de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog voor overlevenden en hun familie. Een actueel gegeven nu de laatste ooggetuigen op het punt staan te overlijden. De persoonlijke problemen van Julia en de gebeurtenissen in het stadion en kamp zijn allemaal tot een minimum beperkt, zonder te worden afgeraffeld. De film richt zich primair op het drama van Sarah en haar nabestaanden.
Kristin Scott Thomas zet Julia neer als een nuchtere vrouw, voor wie alleen de waarheid telt. Er is geen moment dat de actrice op het sentiment speelt. De gevoelige momenten komen van Sarah (door twee actrices gespeeld), en vooral van Aidan Quinn. Zijn kleine rol is cruciaal en zorgt voor het brok in de keel. Het uitstekende spel en vooral het sobere en knap bewerkte script, maken van Haar naam was Sarah een eersteklas drama, waarvan de teneur je lang bijblijft.
