256 pagina's
Journalist Tycho Ittervoort begeeft zich als nieuwsjager voor een schandaalblad in het opportunistische showbizz- en societywereldje. Hij leeft voor zijn vak; zijn enige doel is het scoren van spraakmakende scoops. Een privéleven kent hij niet. Minnaressen komen en gaan, en kinderen: hij gruwt ervan. Dan ontmoet hij de bijzondere Faye. Er is echter één probleem: Faye heeft een zoontje van zes. Maar ondanks zijn afkeer van het gezinsbestaan valt hij onherroepelijk voor haar. Niet lang daarna raakt Faye zwanger. Net op het moment dat Tycho zich een voorstelling kan maken van een leven als vader, gaat het mis - hun baby komt dood ter wereld.
Het romanthema van een onvervulde kinderwens is voor velen inleefbaar. Het wordt nog interessanter als een bekende onthullingsjournalist (1966) van een schandaalblad de auteur is en zijn debuutroman op werkelijkheid is gestoeld. In het verhaal staat alter ego en flierefluiter Tycho Ittervoort centraal. Zijn meedogenloze, door zijn bazen aangevuurde werkwijze contrasteert met hoe hij schrijft over zijn nieuwe liefde, Faye, en haar verlangen naar een tweede kind. Aanvankelijk wil Tycho helemaal geen kind. Hij heeft zijn handen al vol aan Faye's zesjarige zoon. Als Faye onverwacht zwanger raakt, gaat het na vijf maanden mis. Ze baart een dood kindje: Olivier. Ook daarna wordt het gezinsgeluk op de proef geteld als meerdere miskramen volgen. Het verdriet is groot, ook bij Tycho. Is hun liefde tegen zoveel tegenslag bestand? De auteur schrijft soepel en wordt nergens larmoyant. Wel zijn er zwakke plekken. Faye blijft onbestemd van karakter. Als lezer wil je weten hoe zij eigenlijk tegen zijn stiel aankijkt. En wat is de impact van Tycho’s persoonlijk leed eigenlijk op zijn soms verwoestende werk?
