Herman Heijermans was misschien wel de beroemdste schrijver van ons land. Zijn Falkland-schetsen stonden dertig jaar in de kranten, zijn toneelwerk werd haast nationaal bezit. Op Hoop van zegen ging van Moskou tot New York de wereld over en verschafte hem een tijd lang zelfs een plaats in de rangen van Strindberg, Ibsen en Shaw.
Maar hoe groot zijn invloed was, werd pas duidelijk toen duizenden en duizenden hem bij zijn uitvaart, 26 november 1924, spontaan de laatste eer kwamen bewijzen. Meer dan welke politiek leider ook bleek Herman Heijermans voor hen de droom van het socialisme te belichamen, de droom van een nieuwe, schone tijd. Hij gaf hun woorden voor geluk.
