222 pagina's
Rachel Green ziet erg tegen de zomervakantie op. Haar beste vriendin stort zich in de softbalcompetitie en heeft geen tijd meer voor andere dingen, haar ouders willen niet op reis en zelf staat ze voor een moeilijke keuze. Moet ze na de vakantie naar het conservatorium of naar een gewone school? En dan is ze ook nog eens verliefd op Scott. Hoe voelt het als een jongen je in zijn armen neemt? Hoe weet je wat je dan moet doen? Wat zeg je daarna? Gelukkig wordt ze uitgenodigd om mee te spelen in het Feestorkest. Dat lost niet alleen de verveling op maar ook een hoop andere narigheid. En Scott? Die speelt Cello in het Feestorkest...
De veertienjarige Rachel woont in een provinciestadje in de V.S., waar haar vader de zuivelfabriek leidt. Haar moeder is kunsthistorica en maakt zich erg impopulair met haar ingezonden brieven in de krant. Rachel schaamt zich voor haar excentrieke ouders en zelf voelt ze zich ook een buitenbeentje met haar vioolles. In sport is ze slecht, ze is enig kind en er is niets te beleven in de zomervakantie. Maar dan wordt ze gevraagd als violiste mee te spelen in het orkest op het grote feest van de Zuivelfabriek. Er breekt een hectische tijd aan, repeteren, organiseren en bovendien wordt ze verliefd op Scott, een cellist van de muziekschool, die ook meespeelt in het gelegenheidsorkest. Het wordt een prachtig concert, waar haar vader dirigeert en haar moeder een pianoconcert speelt. Zelf weet ze nu zeker, dat ze naar het conservatorium gaat. Een grote liefde voor en kennis van muziek vallen het meeste op in het verder nogal voorspelbare verhaal. De passages die met muziek te maken hebben zijn vooral sfeervol en beeldend beschreven. De taal is eigentijds en vlot. Het onderwerp is wat specifiek, maar een hart onder de riem voor kinderen vanaf ca. 13 jaar, met een niet alledaagse aanleg of hobby.
