250 pagina's
Tijdens zijn studententijd bezoekt Frank Westerman per toeval een museum in het Spaanse stadje Banyoles. In de 'zaal van de mens' komt hij oog in oog te staan met een opgezette neger. Het blijkt een in de negentiende eeuw opgezette mens uit het huidige Botswana. De conservatoren in het museum smeren hem eens per kwartaal in met schoensmeer, omdat de chemicaliën waarmee hij wordt gepreserveerd ontkleuring van de huid tot gevolg hebben. El Negro, zoals de man uit Botswana wordt genoemd, is een bekende publiekstrekker in het museum.
In 1983 ziet Westerman in het Museum Darder voor Natuurhistorie in Banyoles (Spanje) het opgezette lichaam van een volwassen zwarte man, op het voetstuk omschreven als 'Bosjesman uit de Kalahari', ook wel 'El Negro' genoemd. Westerman besluit op onderzoek uit te gaan: wie was deze man, wie had hem opgezet, en wie had hem naar Europa gehaald? Hij ontdekt dat 'El Negro' afkomstig is uit een Franse verzameling van de drie broers Verreaux, eigenaars van een handelshuis in opgezette dieren, door een van hen werd opgegraven, vervolgens geprepareerd en verscheept. Na het verval van Maison Verreaux komt 'El Negro' bij de Spaanse naturalist Darder terecht, en in het museum. Met het verhaal van 'El Negro' schrijft Westerman tevens een geschiedenis van slavernij, kolonialisme, racisme en rasopvattingen. In 1997 wordt besloten dat 'El Negro' niet langer tentoongesteld mag worden, enkele jaren later wordt hij, nog in Spanje, ontdaan van alle preparaties. Er rest dan niets anders dan een schedel en wat botten. Hij wordt naar Afrika gerepatrieerd. Een uiterst boeiend en fascinerend, goedgeschreven verslag, waarin Westerman ook zijn ervaringen en zijn verdwijnend idealisme als ontwikkelingswerker verwerkt: Westerse superioriteitsgevoelens spelen nog steeds een rol in het ontwikkelingswerk.
