Gaia Moore woont in New York. Haar moeder is een paar jaar geleden gestorven. Sinds dat moment leidt Gaia's vader een geheimzinnig bestaan en is zelfs voor haar onvindbaar. Omdat Gaia bovendien met haar pleegouders zo min mogelijk te maken wil hebben, staat ze er helemaal alleen voor. Toch is Gaia nooit bang, want in haar DNA ontbreekt een bepaald gen. Daarom kan ze niet bang zijn... De tiener Gaia woont bij haar pleegouders in New York. Haar vader is op mysterieuze wijze verdwenen en haar moeder is gestorven. Ze heeft het moeilijk en vraagt zich af wie er om haar geeft. Ze is anders dan de anderen: er ontbreekt iets in haar DNA waardoor ze geen angst kent. Dit in tegenstelling tot een van haar vienden, Ed, die in een rolstoel zit. Als Gaia opkomt voor een meisje dat beroofd wordt, maakt ze een nieuwe vriendin. D an w ordt duidelijk dat New York onveilig wordt gemaakt door een seriemoordenaar. Ed en zijn vriend Sam maken zich zorgen omdat Gaia lijkt op de meisjes die vermoord zijn. Door de duidelijke hoofdstuk- en paragraafindeling komt er vaart in het verhaal; de gedachten van Gaia en andere personages zijn in een andere letter gezet. De paragraafkopjes staan telkens na de eerste regel van een nieuwe paragraaf. Een onwaarschijnlijk en rommelig verhaal met weinig identificatiemogelijkheden, hier en daar wel spannend maar ook gewelddadig. Geschreven in eenvoudige taal met veel dialoog. Pocket met een eigentijds omslag, goede letter en marges. Bruikbaar voor jongeren met weinig leeservaring
