220 pagina's
Franca Treur (1979) groeide op in een gelovig gezin met drie broers op een boerderij even buiten Meliskerke, Walcheren. Op haar achttiende vertrok ze naar Leiden om psychologie te studeren. Na de propedeuse switchte ze naar Nederlandse letterkunde waar ze in 2003 afstudeerde op de Vlaamse schrijver Cyriel Buysse. In 2004 studeerde ze af bij Literatuurwetenschap.
In haar studententijd schreef ze veel voor het studentenblad van de reformatorische studentenvereniging CSFR, tot ze in 2001 met het geloof brak. Verder schreef ze ook voor universitair weekblad Mare. Daarnaast werkte ze onder meer in de thuiszorg en als docent Nederlands op de Haagse Hogeschool. Later doceerde ze Nederlands als tweede taal aan buitenlandse studenten en gaf ze cursussen rapporteren bij de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid te Den Haag.
In september 2005 ontving ze een studiebeurs van de universiteit Nijmegen om een jaar filosofie te studeren. In 2006 deed ze mee aan een essaywedstrijd van nrcnext en Contrast Magazine. Het thema was 'macht en onmacht'. Ze won de wedstrijd met het essay: 'Maak iets van je leven, maar wat?' Het essay werd integraal gepubliceerd op de opiniepagina van nrc.next. Uitgever Mai Spijkers (Prometheus) las het essay en nodigde haar uit voor een gesprek. Het leverde haar een romancontract op. In januari 2008 begon Franca als redacteur bij de opiniepagina van NRC Handelsblad en nrcnext.
In oktober 2009 debuteerde ze met de roman Dorsvloer vol Confetti. Het werd meteen door de literaire critici erg positief besproken, en het boek groeide uit tot een bestseller. Een jaar na verschijnen ontving ze het honderdduizendste exemplaar, een voor de gelegenheid gemaakte uitgave op Bijbelpapier.
De roman speelt zich af in een strenggelovige boerengemeenschap. In reformatorische kringen maakte het boek veel discussies los, met name in het Reformatorisch Dagblad
Al meteen werd vanwege het geloofsaspect een link gelegd met het werk van Jan Wolkers, Maarten 't Hart en Jan Siebelink, al zijn de verschillen met deze auteurs groot. Zo draait het in Dorsvloer vol Confetti om de rol van verhalen in de gemeenschap waarin één verhaal als de Waarheid wordt gezien. Wanneer hoofdpersoon Katelijne aan dat ene verhaal niet genoeg heeft en zelf verhalen begint te vertellen, blijkt haar omgeving daar niet tegen bestand en gaat er van alles mis. Uiteindelijk leert ze dat ze haar verbeelding ook kan inzetten om een positief effect te bereiken.
Het grote succes van Dorsvloer vol Confetti betekende voor Franca veel lezingen en mediaoptredens, onder meer bij Andries Knevel en Thijs van de Brink en bij Pauw en Witteman. Ook kreeg ze bijna duizend persoonlijke brieven van lezers.
In september 2010 won Franca met Dorsvloer vol Confetti de Selexyz Debuutprijs. Ook werd ze genomineerd voor onder meer de NS-publieksprijs en de Anton Wachterprijs. Voor de AKO-literatuurprijs stond ze op de longlist.
Franca woont in Amsterdam. Daar werkt ze aan haar tweede roman en schrijft ze artikelen voor diverse media. In de verkiezingstijd voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2010 volgde ze bijvoorbeeld Jan Peter Balkenende en het CDA voor NRC Handelsblad.
's Winters zijn de zondagen het snelst voorbij. Als de dominee om vier uur de middagdienst afsluit met de zegen voor weer een hele week, vliegen ze alle zeven naar het fietsenhok. 'Om de poten te breken,' zegt de vader. 'Daar komen nog eens ongelukken van.' Dat zegt hij altijd: 'Daar komen nog eens ongelukken van.' Net als: 'Als je brokken maakt, ik betaal niks hoor.'
Hoeveel kracht hebben woorden? Hoe onschuldig zijn de fantasieën van een meisje van twaalf? De jonge Katelijne groeit in de jaren tachtig en negentig op in een strenggelovig boerengezin in Zeeland. Als enig meisje tussen zes broers wordt ze nauwelijks bij het boerenwerk betrokken. Hierdoor gaan ook de gesprekken aan tafel grotendeels aan haar voorbij. Terwijl haar verlangen om mee te doen onverminderd groot blijft, gaan haar gedachten hun eigen gang. Daarbij laat ze zich meeslepen door verhalen. Familieverhalen, dorpsroddels, Bijbelverhalen, bekeringsgeschiedenissen. Ook sprookjes, al mag ze die eigenlijk niet lezen, omdat het leugens zijn die haar maar afhouden van de Waarheid. Ze merkt dat haar eigen woorden grote gevolgen hebben voor haar familie. Dorsvloer vol confetti is een sensitieve roman over de strijd van ieder mens om een eigen leven, en tegelijkertijd een liefdevol portret van een Zeeuwse orthodoxe boerengemeenschap met een geheel eigen vertelcultuur.
Franca Treur (1979) is geboren en opgegroeid in Zeeland. Ze studeerde Nederlands en literatuurwetenschap aan de Universiteit Leiden. Ze schrijft voor NRC Handelsblad
De twaalfjarige Katelijne groeit op als het enige meisje tussen zes broers in een streng (bevindelijk) gereformeerd Zeeuws boerengezin eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de twintigste eeuw. Het intelligente, fantasievolle kind voelt zich een buitenbeentje, als meisje wordt ze nauwelijks betrokken bij het boerenwerk, en omdat het in het gezin over weinig anders gaat, wordt ze vaak buitengesloten. Ze vlucht weg in fantasie en verhalen: Bijbel- en bekeringsverhalen, kerk- en dorpsroddel, familieverhalen, maar ook boeken. Sprookjes - verboden omdat het leugens zijn die haar kunnen afhouden van de waarheid - leest ze stiekem toch. Voorzichtig zet ze de eerste schreden in de 'buitenwereld'. Een goed geschreven, boeiende debuutroman over opgroeien als meisje in een reformatorisch Zeeuws boerenmilieu, treffend, kritisch, met humor maar ook liefdevol verbeeld door Treur (1979) die zelf zo opgroeide. Met haar vrouwelijk perspectief vult deze veelbelovende auteur het rijtje Siebelink, 't Hart en Wolkers mooi aan. Voor een breed publiek. Verfilmd in 2014, onder regie van Tallulah Hazekamp Schwab.
