Etty Mulder: Muziek in spiegelbeeld
Essays over muziekfilosfie en dieptepsychologie
In hoeverre is muziek door objectieve, rationele, logische en concrete manieren van denken naderbij gebracht en naderbij te brengen? In dit boek wordt op deze vraag geen expliciet antwoord gegeven, zij wordt echter wel centraal gesteld, met name in de commentaren op aangehaalde teksten van de freudiaan Jean-Joseph Goux en de cultuurfilosoof Theodor W. Adorno. Daarin blijkt dat wat de muziek een luisteraar 'voorspiegelt', afhangt van het individuele voorstellingsvermogen en beeldend vermogen, en ook van emotionele groei, zowel in hirstorische zin als in de individuele levensgeschiedenis.
De functie en betekenis die muziek kan vervullen in het ervaren van grenzen tussen subject en object, worden dikwijls in andere kunstvormen - de poezie, de beeldende kunst - geparafraseerd. Daardoor is het mogelijk, vooral waar het gaat om de positie van het subject in de ruimte, parallellen aan te wijzen en daarin aanknopingspunten te vinden.
Nog steeds is het mogelijk te veronderstellen dat de muziek zelf een minstens zo vitale broin van kennis en wijsheid is, als de wetenschappen die haar tot onderwerp hebben. Het is daarom belangrijk vragen omtrent haar betekenis in relatie tot de mens en het menselijk brein te poneren en te profileren, zonder daaraan onmiddelijk concluises te verbinden: trachten te zien wat het 'spiegelbeeld' van de muziek ond vanuit diverse invalshoeke toont.
Uitg. AMBO, paperback. In goede, ongelezen staat.
kst
