143 pagina's
Rutgers ouders hebben de laatste tijd steeds ruzie. De conflicten gaan vaak over Rutgers toekomst. Zijn vader vindt tekenen tijd verknoeien en wil dat Rutger later de boerderij overneemt. Zijn moeder begrijpt dat Rutger niet zonder verf of krijt kan en vindt dat hij de stem van zijn hart moet volgen. Rutger zelf voelt zich verward en verstopt zijn tekeningen onder zijn bed om niet nog meer ruzies te veroorzaken. Stel je voor dat zijn ouders zouden scheiden. Waar moet hij dan naartoe? En hoe zal de tweeling, Leo en Lotje, reageren? Rutger is verliefd op Floor. Zou zij hem kunnen helpen?
Ellen Tijsinger ontving vele prijzen voor haar werk, waaronder tweemaal een Bronzen Boek en een bekroning van de Nederlandse Kinderjury. Ze is vooral bekend door haar jeugdromans, waaronder Zonnekind, De zwarte vulkaan en De olifantenjongen. Ze schrijft nu ook voor jongere kinderen in de Eline-serie.
Rutger wil kunstenaar worden. Zijn vader wil echter dat hij hem opvolgt op de boerderij. Door dit conflict en financiële problemen op het boerenbedrijf ontstaat er een onhoudbare situatie. Rutgers moeder vlucht met haar kinderen naar een vriendin in Amsterdam. Het verhaal heeft bij tijd en wijle behoorlijk sentimentele scènes: zo vallen Rutger en zijn vader elkaar in het laatste hoofdstuk bv. met een brok in hun keel in de armen. Het beeld dat van het boerenbedrijf wordt geschetst is nogal geïdealiseerd: het zou zo uit de jaren ’50 van de vorige eeuw kunnen komen. De natuurbeschrijvingen zijn niet altijd correct. In het voorjaar verschijnen de zwaluwen bv. eerder dan de sneeuwklokjes. Het conflict tussen Rutger en zijn vader lijkt uit de tijd. Hoeveel vaders zullen er nog zoveel problemen maken als hun zoon kunstenaar wil worden? In het taalgebruik zijn af en toe clichés te bespeuren, zoals ‘de stem van je hart’, ‘allesverzengend vuur’ en ‘als kemphanen tegenover elkaar staan’. Door het eenvoudige taalgebruik en de simpele verhaallijn geschikt voor een jong en minder ervaren lezerspubliek.Vanaf ca. 11 jaar.
