Margarethe Sartoris is een gewone vrouw, die is getrouwd met een gewone man en woont in een gewoon provinciestadje. Eigenlijk was ze voor een veel opwindender leven in de wieg gelegd, mooi en intelligent als ze is. Als jonge vrouw had ze kunstzinnige ambities, maar de tijd was er niet naar om uit te stijgen boven de middelmaat, zo kort na de oorlog. Mevrouw Sartoris vindt compensatie voor haar saaie huwelijk in gepassioneerde buitenechtelijke relaties. Ook die relaties brengen niet alleen maar geluk. Integendeel: haar getrouwde minnaars laten haar ook weer grif vallen zodra hun huwelijk in het gedrang komt.De roerige jaren zeventig zijn intussen begonnen, en de dochter van mevrouw Sartoris, met wie ze nooit een goede verstandhouding heeft kunnen opbouwen, raakt op het verkeerde pad. Ook in het jonge leven van de dochter zijn het mannen die de lakens uitdelen. Mevrouw Sartoris ziet het aanvankelijk met lede ogen aan, tot de maat vol is en zij haar maatregelen treft. De ik-vertelster van deze roman van de Duitse schrijfster (1961) deelt aan het begin mee dat ze iemand heeft doodgereden. Wie het slachtoffer is ervaart de lezer aan het eind. Inmiddels kent hij dan het leven van de hoofdpersoon, een intelligente vrouw die ooit artistieke ambities had. In de steek gelaten door een rijke jongeman trouwt ze met iemand uit haar eigen milieu en tekent daarmee voor haar lot: een saai huwelijk in een burgermans bestaan. Waar een abrupt einde aan komt als ze op haar 40e een buitenechtelijke relatie aangaat en besluit er met haar minnaar vandoor te gaan. Als hij geen woord houdt, ontrolt zich de apotheose, die logisch maar verrassend is. Een vlot geschreven korte, moderne variant op 'Madame Bovary'. Een betrekkelijk triviaal thema dat geraffineerd, psychologisch geloofwaardig, vol spanning en stilistisch sterk is uitgewerkt. Kleine druk.
