189 pagina's
Anne en Ruth praten zoals alleen heel goede vriendinnen dat kunnen. Ze voeren intieme gesprekken over alles: hun man, huwelijk, hun seksleven, kinderen, werk, hun dromen en teleurstellingen. Voor de voorzichtige en conventionele Anne is de vriendschap met de openhartige en excentrieke Ruth een bevrijding - een kans om extravagante dingen te doen, te zeggen wat ze wil en, vooral, zichzelf te zijn. Door de jaren heen hebben de vrouwen een vriendschap opgebouwd die gebaseerd is op eerlijkheid en waarmee ze elkaar in de vele jaren die nog komen, tot steun zullen zijn. Dan blijkt Ruth kanker te hebben - en hun gesprekken verdiepen zich. In deze schitterende vertelling van Elizabeth Berg worden de verschillende facetten van het moderne vrouwenleven gewogen en besproken. Op weg naar de sterren is een prachtige, meeslepende en geestige vervanging van een gesprek met je beste vriendin.
Een jonge zeer aantrekkelijke vrouw, die volop van het leven geniet, krijgt te horen dat ook na een borstamputatie de kanker in haar lichaam ongeneeslijk is. Zij beleeft, samen met haar vriendinnen, het laatste stadium. En dat gebeurt op een uiterst openhartige manier. Er wordt over de dood gesproken op een rustige toon. Eigenlijk ontbreken de bekende reacties zoals paniek, doodsangst, wanhopig hulp zoeken op alle mogelijke manieren, bijna volkomen. Heel duidelijk wordt in deze roman dat het meer dan belangrijk is voor terminale mensen als ze met hun beste vrienden kunnen spreken over hun dichtbije dood. Het wordt niet expliciet in zoveel woorden gezegd, maar het blijkt gewoon uit het verhaal. De beste vriendinnen (een handjevol, andere mensen worden nauwelijks genoemd) zijn werkelijk trouw tot in de dood, ieder op haar eigen manier. Samen beleven ze zo nog heel wat gemoedelijke en zelfs gelukkige momenten. Het is een voorbeeldboek voor terminale zieken en vooral ook voor de mensen om hen heen. Kleine druk.
