mijn 87 dagen met Zalm, Heinsbroek en Balkenende Nooit eerder in het naoorlogse Nederland zijn er roeriger tijden geweest dan in het jaar 2002. De moord op Pim Fortuyn, de opkomst van de LPF, de totale ontreddering aan het Binnenhof. Met de maanden augustus, september en oktober als de meest geruchtmakende: 87 dagen regeerden CDA, VVD en LPF ons land. Het was een verrassende zet toen professor Eduard Bomhoff tot vice-premier werd benoemd. Hij heeft het geweten. In een dodelijke omhelzing met zijn collegaminister Heinsbroek trad hij op 16 oktober als minister van Volksgezondheid af, het kabinet met zich meesleurend. In Blinde ambitie schrijft Eduard Bomhoff zijn verhaal. Eindelijk bevrijd van alle mogelijke banden vertelt hij hoe het precies is verlopen. Met Zalm, met Balkenende, met Heinsbroek, met zijn ambtenaar Van Lie shout. Eerlijk, recht door zee, eigenzinnig: de ontstellende ervaringen van een kort maar hevig ministerschap. Eduard J. Bomhoff is econoom, hoogleraar aan de Nijenrode universiteit en oud-minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Hij publiceerde eerder een bundel columns uit NRC Handelsblad, getiteld Liever een gouden handdruk. In 2002 was professor Eduard Bomhoff (voormalig hoogleraar economie aan de Erasmus Universiteit, columnist voor NRC-Handelsblad en tot 2002 lid van de PvdA) 87 dagen lang LPF-minister van Volksgezondheid en vice-premier in het kabinet-Balkenende. Hij wilde afrekenen met de 'regentenstand' in Nederland en dacht dat met de LPF te kunnen bewerkstelligen. Maar het liep anders en samen met zijn collega minister Heinsbroek trad hij op 16 oktober af, wat de val van het kabinet tot gevolg had. In 'Blinde ambitie' doet Bomhoff verslag van die 87 dagen en wil hij een 'afgewogen beeld schetsen van het niveau waarop Nederland w o rdt bes t uurd'. Hij geeft een vermakelijke indruk van de dagelijkse gang van zaken in de regering, reconstrueert de val van het kabinet (Zalm zou op het aftreden van beide ministers aangestuurd hebben, zodat verkiezingen onvermijdelijk waren), beschrijft zijn conflict met topambtenaar Van Lieshout, vertelt wat over zijn dagelijks werk, geeft zijn mening over 'de kunstmatige wereld van Treveszaal en Binnenhof' en uit zijn bezorgdheid over het niveau van de Nederlandse politiek. Een interessante en soms amusante, persoonlijke afrekening met het kabinet-Balkenende, en de geschiedenis van een kort maar roerig ministerschap. Met personenregister en tijdlijn.
