Op 12 augustus 2002 wordt in Dagestan de hulpverlener Arjan Erkel ontvoerd. 607 dagen later staat hij de pers te woord op de stoep van de Nederlandse residentie in Moskou, vermagerd en met rossige baard, maar in leven. Een happy end met een bizarre nasleep, want wie heeft nu precies die 1 miljoen euro losgeld voor hem betaald? De Nederlandse regering of Artsen zonder Grenzen? Een Zwitserse rechter moet daarover een oordeel vellen in een rechtszaak die internationaal volstrekt uniek is. Gijzelaar van de Kaukasus brengt het verhaal achter de geruchtmakende ontvoering: de ruzies achter de schermen, de onderhandelingen die spaak liepen en de bevrijdingspogingen die faalden. Volgens auteur Coen van Zwol (correspondent in Moskou voor NRC Handelsblad) zijn de partijen door hun onderlinge gekibbel tegen elkaar uitgespeeld en hebben ze te veel betaald. Gijzelaar van de Kaukasus maakt gebruik van tientallen uren interviews met Arjan Erkel, maar is nadrukkelijk een ongeautoriseerde versie. Na zijn exclusieve medewerking te hebben verleend, wilde Arjan Erkel na lezing van vier proefhoofdstukken toch liever 'een echt jongensboek', met hemzelf in de heldenrol. Daarmee kwam een eind aan de samenwerking, want Gijzelaar in de Kaukasus is het onafhankelijke, journalistieke verhaal achter de inderdaad jongensboekachtige belevenissen. Op 12 april 2004 kwam er een einde aan de ontvoering van Arjan Erkel, hoofd van Artsen zonder Grenzen (AzG) in Dagestan, een buurrepubliek van Tsjetsjenie. In dit boek beschrijft de auteur hoe Arjan Erkel de 607 dagen in gevangenschap doorbracht. Dit is echter niet het belangrijkste thema. De auteur beschrijft uitvoerig het dagelijks leven in Dagestan waar vanwege de oorlog in Tsjetsjenie ontvoeringen en moorden dagelijkse kost zijn. Als Arjan Erkel ontvoerd is, on t sta at er een strijd tussen AzG, het Ministerie van Buitenlandse Zaken en de familie Erkel over hoe hem vrij te krijgen. Via veelal duistere tussenpersonen van onder andere de voormalige KGB komt hij uiteindelijk vrij nadat er een miljoen euro aan losgeld is betaald. De auteur vertelt boeiend over de ruzies tussen de betrokken partijen en de mislukte onderhandelingen waarbij de persoon Arjan Erkel als politieke (s)pion in een Kaukasisch schaakspel wordt gebruikt. Echter, zoals de auteur zelf terecht stelt, 'fladdert de waarheid nog steeds als een kip boven het erf.'
