Mark Hardwick, de graaf van Bath, had aan een blik in de schitterende ogen van Diana voldoende om gedecideerd haar kant op te lopen. Zodra hij dicht genoeg bij haar was, omvatte hij met zijn sterke handen haar middel, tilde haar op en zette haar op een podium vlak naast hen neer. "Een godin verdient het op een voetstuk te staan", zei hij luchtig.
Maar Diana droomde van mannen uit voorbije tijden. Plots leek die droom werkelijkheid te worden toen een oude Romeinse helm haar meesleurde in een reis door de tijd en haar voor de voeten van generaal Marcus Magnus deed belanden. Deze Romeinse veldheer was met zijn krachtige gestalte mannelijker dan iedere man die ze ooit had gekend!
Hij maakte haar tot zijn slavin, maar Diana was vastbesloten deze krijger te doordringen van het feit dat zij uiteindelijk niet zijn slavin, maar zijn godin zou zijn.
Eenmaal terug in haar eigen tijd besefte Diana pas hoe groot de overeenkomsten tussen haar geliefde generaal Marcus Magnus en de knappe, aristocratische vrijgezel, graaf Mark Hardwick. Maar hoe moest zij deze man, die haar tijdloze geliefde bleek te zijn, aan zich binden?
