Christofoor Wagenaar: Woestijnvaders
een speurtocht door de vaderspreuken
Toen ten tijde van keizer Constatijn christenvervolging en martelaarschap voorgoed tot het verleden schenen te behoren, trokken vele vurige christenen zich terug in de woestijnen van Egypte, Palestina, Syrie en de Sinai om daar, ver van de bewoonde wereld, een konsekwent leven te leiden van boetvaardigheid en navolging van Christus. Deze asceten van het eerste uur lieten zelf geen geschriften na, maar hun leerlingen verzamelden spreuken en anekdotes over hen, die hun wijsheid en levenswijze in het licht stelden.
De oudste kern van deze woestijnliteratuur dateert uit de vierde eeuw en is de geschiedenis in gegaan als een vaag omgrensde verzameling zg,. Apophthegmata of Vaderspreuken. Benedictus, de vader van het westers monnikendom, liet zich in zijn Regel mede hierdoor inspireren. Ook al waren deze geschriften bij de grote figuren uit de latere bedelorden niet onbekend - dit geldt zeker ook voor de eerste jezuiten en voor de grondlegger van de Moderne devotie Geert Groote - toch raakte het westen meer en meer vervreemd van deze spriitualiteit. Voor het oosterse monnikendom, en m.n. voor de van Byznatium onafhankelijke kopten, zijn de Vaderspreuken altijd een bron van levende traditie gebleven.
In dit boek legt Christofoor Wagenaar de achtergronden van de Vaderspreuken bloot, door de belangrijkste thema;s welke daarin aan de orde komen toe te lichten.
Uitg. Gottmer/Emmaus, softcover. Praktisch in nieuwstaat.
kstre
1117
P150121
