159 pagina's
Wanneer de negentachtigjarige timmerman Leo Shartov na een huwelijk van dertig jaar met zijn vrouw verliest, gaat hij na een aantal maanden van besluiteloosheid in de buurt van zijn dochter wonen. Zij is onlangs met haar man verhuisd naar een woning die nodig moet worden opgeknapt omdat zij een ind verwacht. Leo biedt aan de kamer te verbouwwen die voor de nieuwe baby, zijn eerste kleinkind, gebruikt zal worden.
Terwijl Leo gestaagd vervordert met zijn werkzaamheden, komen lang onderdrukte herinneringen uit een ver verleden naar boven. Herinneringen aan de tijd dat hij een belangrijke rol speelde in het stalinistische Rusland . zijn dochter weet niets van de tijd. Ze weet niet dat de eigenlijke wortels van haar vader in een tijd liggen dat hij optrad als de rechterhand van Stalin dat hij zijn handen ooit heel anders gebruikt heeft dan ze van hem gewend is.
Maar als Leo op een nacht alleen is met zijn pasgeboren kleinkind, neemt hij haar in zijn armen en begint met haar de waarheid over zijn leven te vertellen.
De hoofdpersoon, Kalman Scharfstein later Leo Shartov, is 89 jaar en vertelt aan zijn kleindochter, zijn levensgeschiedenis, beginnend in het Tsaristische Rusland, daarna over zijn belevenissen tijdens de Eerste Wereldoorlog, zijn betrokkenheid bij het bolsjevisme, zijn werk als ondervrager bij de geheime dienst tijdens Stalin, zijn groeiende twijfels tijdens de zgn. artsenprocessen kort voor Stalins dood en zijn vlucht naar de V.S. tijdens het oproer in de DDR. Het verbindende thema is steeds de hachelijke positie van de Russische joden. Hoewel de hoofdpersoon beulswerk heeft gedaan, keert de lezer zich niet van hem af, maar leeft met hem mee. Zijn motivatie om dit werk in dienst van Stalin te doen blijft wat vaag, omdat de auteur maar beperkt aandacht heeft voor het communisme als ideologie. Het boek is echter zo meeslepend geschreven en het onderwerp zo verrassend en boeiend dat dit bezwaar niet zwaarwegend is.
