310 pagina's
Ik, Sam Pulsifer, neem de volle verantwoordelijkheid voor het afbranden van het huis van Emily Dickinson. Met de vele branden die volgden, heb ik niets te maken. Tenminste, dat denk ik...
Het was nooit Sams bedoeling om brand te stichten. En zeker niet om twee mensen te vermoorden. Tot op de dag van vandaag vraagt hij zich af waarom het stelletje zich na sluitingstijd nog in de slaapkamer van het Emily Dickinson-huis bevond. Nadat hij zijn gevangenisstraf heeft uitgezeten, wil Sam iets van zijn leven maken. Hij studeert af en krijgt zijn leven langzaam op de rails.
Maar als ook de huizen van andere beroemde overleden schrijvers in rook opgaan, is Sam al snel de eerste verdachte. Er rest hem geen andere mogelijkheid dan op zoek te gaan naar de echte dader, maar de waarheid is erger dan hij kon vermoeden.
Ooit heeft Sam Pulsifer per ongeluk het huis van een beroemde Amerikaanse 19e-eeuwse schrijfster afgebrand, en omdat zich daarin toevallig nog een echtpaar bevond moest hij de gevangenis in. Wanneer hij na tien jaar vrijkomt, wil hij zijn leven weer oppakken. In een stadje waar niemand hem kent, lijkt dat te gaan lukken maar dan staat ineens de zoon van het verbrande echtpaar op de stoep en legt het aan met Sams vrouw. Sam vlucht naar het huis van zijn ouders, maar daar begint hij nu brieven te ontvangen van mensen die hem vragen om ook andere beroemde schrijvershuizen plat te branden; dus wanneer dat ook echt gebeurt, is hij automatisch de eerste verdachte. Zo begint een bizarre tocht door een wereld waar iedereen op een John Irving-achtige wijze net niet helemaal normaal (of realistisch getekend) is; het resultaat is zowel een bitterzoet portret van een man die zijn leven en zijn liefde onder zijn vingers vandaan ziet glippen als een zwart-humoristische en bijna absurdistische satire op onder andere de Amerikaanse suburbia. Kleine druk.
