Axel munthe - de geschiedenis van san michele - (1857-1949), een zweedse arts die in het begin van de 20e eeuw zich inzette voor de volksgezondheid. In parijs deed hij samen met pasteur onderzoek naar hondsdolheid. Bovenal bekommerde hij zich om de armen o.a. Tijdens de cholera-epidemie in napels. Na de aardbeving in messina (1908) stuurde hij een medaille voor zijn reddingswerk terug: hij had immers gedaan wat honderden inwoners ook deden. Op ironische toon beschrijft hij zijn successen bij de elite in rome en parijs. Door luisteren en intuitief optreden genas hij society-dames van denkbeeldige kwalen. Onderwijl beschrijft hij zijn visie op het verschil tussen mannen en vrouwen. Munthe was dierenliefhebber; hij begreep dieren en in de parijse dierentuin hielp hij bij medische ingrepen. Zijn liefde voor honden ontroert; zijn passie voor de villa van keizer tiberius op capri eveneens. Op de ruines bouwt hij zijn eigen paleisje (nu een drukbezocht museum). Het boek toont de medische wetenschap, in een tijd dat de invloed van de psyche op het fysieke welzijn werd ontdekt. Prachtig boek dat je in een adem uitleest. Verscheen voor het eerst in 1928, daarna vertaald in 45 talen en 32 miljoen exemplaren verkocht - gebonden 563 blz. Met stofkaft - uitgeverij becht jaartal onbekend - druk 11 zevende druk ,i.p.st. - Prijs 4,25
