Omschrijving
BOEK IN ONBERISPELIJKE STAAT
Levensverhaal van Madame DuBarry, de maîtresse van de Franse koning Lodewijk XV, ten tijde van de Franse Revolutie aan het eind van de 18e eeuw.
Madame du Barry: (Vaucouleurs, 19 augustus 1743 – Parijs, 8 december
1793) was een beroemde maîtresse van Lodewijk XV van Frankrijk. Zij
was van bescheiden afkomst, maar haar relaties met rijke mannen
vergrootten haar sociale status aanzienlijk
Zij werd geboren in een arm gezin in de Franse stad Vaucouleurs, als
Marie-Jeanne Bécu, en was de natuurlijke dochter van een naaister en
een tolbeambte. Op jonge leeftijd kwam zij onder de naam "mademoiselle
Lange" naar Parijs, waar zij aan het werk werd gezet in een
modeatelier, maar zij belandde er al gauw in de prostitutie. Getroffen
door haar bijzondere schoonheid, haalde ridder Jean du Barry haar weg
uit het bordeel waar hij haar ontmoette, en liet haar een goktent
uitbaten. Dáár werd zij opgemerkt door een zekere Lebel, kamerknecht
en "hofleverancier" van koning Lodewijk XV. Op die manier werd zij in
1767 voorgesteld aan de koning, die onmiddellijk door haar geboeid
raakte en haar, zij het niet zonder enig verzet, aan het hof
introduceerde. Zij werd ook zijn maîtresse, enkele jaren na het
overlijden van zijn favoriete Madame de Pompadour. De oude,
liederlijke koning schonk haar ten huwelijk (1 september 1768) aan
Guillaume du Barry, de broer van haar beschermer Jean du Barry (die
zelf al getrouwd was!). Zo verkreeg zij haar titel "gravin du Barry".
*Invloed:
Madame du Barry had weinig politiek besef, maar haar invloed op de
koning was niet gering. Zij mocht hem tutoyeren en familiair "la
France" noemen. Haar tegenstanders, zoals de hertog van Choiseul,
vielen door haar toedoen in ongenade bij de koning, terwijl juist
lieden van dubieus allooi in aanzien stegen. Door deze relatie
vervreemdde Lodewijk XV steeds meer van zijn familie, met name van
zijn dochters, zodat hij zich gedwongen zag voor zijn maîtresse het
luxueuze paviljoen van Louvecienne te laten bouwen. Dáár bracht zij,
naar het voorbeeld van Madame de Pompadour, de koning voortdurend in
contact met steeds nieuw vrouwelijk schoon.
Lodewijk XV, sinds lange tijd ondermijnd door syfilis, overleed op 10
mei 1774, waarna gravin du Barry gedwongen werd het hof te verlaten.
Zij trok zich een tijdje terug in een klooster nabij Meaux, maar mocht
na een jaar reeds terugkeren aan het hof, waar zij met haar nieuwe
minnaar, de hertog du Brissac, verbleef tot aan het uitbreken van de
Franse Revolutie.
Het paviljoen voor Madame du Barry (1770) ontworpen door
Claude-Nicolas Ledoux.
*Franse Revolutie:
In 1792 vertrok zij naar Engeland om er haar aanzienlijke fortuin in
veiligheid te stellen. Bij haar terugkeer in Frankrijk werd zij
gearresteerd en na een schijnproces op 7 december 1793 veroordeeld tot
de guillotine. Om haar leven te rekken deed zij nog een paar
zogenaamde onthullingen, die velen het leven kostten. In tegenstelling
tot eerdere ter dood veroordeelden, waaronder Lodewijk XVI van
Frankrijk en Marie-Antoinette, ging ze gillend en huilend haar dood
tegemoet. Haar executie werd daarop bespoedigd, aangezien Du Barry's
smeekbeden het medelijden opwekten van de meute. Haar laatste woorden
tegen haar beul zijn ook haar bekendste:
Alstublieft, meneer de scherprechter, nog één klein moment meer!
Dank voor uw bezoek
