Lange tijd speelde Angela met de gedachte om haar eigen jeugdherinneringen en de avonturen van haar dochters op papier te zetten. Toen zij werd benaderd om een kinderboek te schrijven, gaf dit haar de kans om haar jeugdvriendschap met Khalilo te vertellen. “Het verhaal vloog uit mijn vingers. Mijn fijne jeugdherinneringen aan Khalilo en de avonturen van mijn eigen kinderen toen ze klein waren kwamen weer helemaal tot leven.” aldus Angela.
‘Paula en Khalilo’ is semi-autobiografisch. Angela leerde op jonge leeftijd haar Marokkaanse buurjongen Khalilo kennen. Als snel raakten zij bevriend en maakten samen de gekste avonturen mee. Een van deze avonturen is de basis van het verhaal. Khalilo’s vader, die arts is, mag in Nederland niet werken en moet daarom noodgedwongen veel tijd in het buitenland wonen om daar te werken. Deze situatie maakt het jonge duo erg verdrietig. Zij besluiten daarom de koningin een brief te schrijven met de vraag of Khalilo’s vader ook in Nederland mag werken. De vriendschap komt tot een eind als Khalilo verhuist naar het buitenland. “Ik vond het heel moeilijk weer een nieuwe hechte vriendschap met iemand op te bouwen nadat Khalilo verhuisde en heb jaren nog aan hem moeten denken. De eerste keer dat het lukte om weer een beste vriend te vinden was met mijn man Rob.” aldus Angela.
Om het persoonlijke karakter van het boek nog verder te versterken heeft Angela haar man Rob gevraagd om de kleurrijke illustraties voor het boek te verzorgen. De samenwerking was zeer succesvol. Angela vertelt: “Samen met Rob dit project doen was fijn. We hebben dezelfde humor en daarom zijn de tekeningen complementair aan het verhaal.”
