MarktPlaza

Andre Bek - Dansen In Het Zand (Nieuw)

56x bekeken
7 jaar geleden geplaatst

Kenmerken

Conditie
Nieuw
Levering
Niet van toepassing

Omschrijving

Een Leven In Geschonken Tijd

239 pagina's

Het relaas van André Bek is bijna een paradox: het is ongelofelijk en het is waar. Ongelofelijk, omdat je dit niet kunt bedenken: als het bedacht was, zou het ongeloofwaardig zijn…

Dansen in het zand is er voor iedereen die een bijzonder verhaal wil lezen. En dat kan vanuit diverse invalshoeken. Het laat zich lezen als een medisch verhaal, als een aanklacht, als een "thriller", als een lofzang op het leven en de liefde, als een "onverwachte autobiografie": het verhaal van een vechter, een overlever.
André Bek was marinier; lid van een van de militaire elitekorpsen. Synoniem met mannelijkheid, onverzettelijkheid en "onkwetsbaarheid". Hij heeft vier keer een niertransplantatie ondergaan en tussendoor steeds vele maanden als een wandelend of liggend wrak moeten leven. Bek zou in wellicht alle recht hebben hiervan een melodrama te maken, vol zwaar maar louterend lijden, maar zo'n boek is dit niet…

De auteur (1959) was in zijn jonge jaren officier bij de mariniers, piloot, tandarts en fysiotherapeut, daarnaast verwoed amateur-danser en diepzeeduiker. Dit veelzijdige leven veranderde drastisch toen hij in 1984 een ongeneeslijke nierziekte bleek te hebben. Hij kreeg een transplantatienier van een levende donor, maar die werd afgestoten en dat herhaalde zich tot hij nu met de vierde donornier doorleeft. Hij vertelt zijn medische en autobiografische ziekte- en levensgeschiedenis. Leidmotief is zijn ongebroken, door de ziekte en de behandelingen eerder zelfs aangewakkerde, levenswil en de ondersteuning die hij daarbij van anderen, in het bijzonder van zijn levensgezel Jose ontmoet. Het boek is uitzonderlijk levensecht-doorvoeld geschreven en daarin liggen zowel de kracht als de zwakte ervan. Het is een inspirerend egodocument waarin ook de wederwaardigheden van de vele mensen met wie hij in contact komt, goed tot hun recht komen. Maar de stijl is bijna speels-impressionistisch persoonlijk, hier en daar zelfs (soms zwart-)humoristisch. Daardoor is het aan te bevelen voor wie zelf of via iemand in zijn omgeving te maken heeft met transplantatieproblematiek, maar de lezer mag geen zakelijk-inhoudelijke informatie zoals adressen verwachten.