Een vijftigjarige schrijfster, actief in de vrouwenbeweging en met een overvolle agenda, leeft in de overtuiging dat een dag buiten New York een verloren dag is. Toch besluit ze een zomer door te brengen op een eiland voor de kust van Maine om ongestoord te kunnen schrijven. Ze waardeert de eenzaamheid, de rust en de stilte en leeft van wat de zee haar biedt. Ze relativeert de westerse verworvenheden in het licht van haar nieuwe inzichten en realiseert zich hoe onlosmakelijk de mens met de natuur is verbonden. Terug in New York probeert ze haar nieuwe levensvisie trouw te blijven. Een moeilijk toegankelijk verhaal over een Newyorkse vrouw van middelbare leeftijd, schrijfster en actief in de vrouwenbeweging, die ontdekt dat leven in eenzaamheid voor haar nieuwe mogelijkheden opent. Ze trekt zich een gro ot dee l va n het jaar terug op een eiland en leert daar leven van wat de natuur geeft. Er is nauwelijks verhaal in dit boek. Er gebeurt ogenschijnlijk niets. De ik-figuur ontdekt de langzamerhand bekende waarheden: dat mensen met weinig toe kunnen; dat de natuur veel meer te bieden heeft dan wij gebruiken, qua voedsel bijvoorbeeld; dat geluk (mogelijk geluk) bij jezelf ligt; dat tijd een betrekkelijk begrip is. Bovendien biedt het boek een scala aan recepten over het voedsel dat de wilde, de vrije natuur te bieden heeft. De schrijfster gaat daar zo diep op in - en zo dikwijls - dat dit het boek waarschijnlijk ook interessant maakt voor degenen, die zich graag met gezond voedsel uit de natuur bezig houden. Prettige letter, verzorgde uitgave. Van de Amerikaanse schrijfster verschenen eerder 'Herinneringen van een mooi meisje' en 'De baan op'
