316 pagina's
Abnousse Shalmani is acht jaar wanneer ze haar hijab uittrekt op het schoolplein in Iran. Korte tijd later vlucht ze met haar familie naar Parijs, waar ze verlost denkt te zijn van beperkende kledingvoorschriften. Niets blijkt echter minder waar. Salman Rushdie publiceert zijn Duivelsverzen en de hijab staat opnieuw in het centrum van de belangstelling. Abnousse vecht voor haar vrijheid, die ze uiteindelijk vindt door het werk van Marquis de Sade.
In een verhaal waarin biografie en fictie door elkaar lopen, doet Abnousse Shalmani verslag van de strijd van vrouwen voor vrijheid. Khomeini, Sade en ik gaat over emotionele, seksuele en intellectuele ontwikkeling, verpakt in een sterke, luchtige stijl.
Dit debuut is gebaseerd op autobiografische feiten. De schrijfster Abnousse Shalmani (1977) groeit op in Teheran. Ze heeft moeite met de vele regels en heeft een hekel aan haar bedekkende kleding. Als ze acht is, trekt ze die uit en laat haar blote billen zien op het schoolplein. Datzelfde jaar vlucht de familie naar Parijs. Abnousse leert de Franse taal snel, studeert geschiedenis en schrijft korte scenario’s. Politiek, vrijheid van meningsuiting, het geloof en de rechten van de vrouw blijven haar boeien. Zij ontdekt de Franse libertijnse literatuur in het algemeen en de erotische schrijvers Pierre Louÿs en Marquis de Sade in het bijzonder. Zij hebben grote invloed op haar emotionele, seksuele en intellectuele ontwikkeling. Het verhaal springt in meer dan dertig hoofdstukken erg vaak heen en weer tussen het verleden en heden, Teheran en Parijs, kindertijd en jongvolwassenheid. Oxam Novib is mede-uitgever en biedt schrijvers uit niet-westerse landen zo een podium en een stem.
