A. Rutgers van der Loeff-Basenau – Voor een kans op geluk
De vaart van de ‘Miss Jane’
‘Margriet’~ Bibliotheek/De geïllustreerde pers n.v.
216 pag.
harde kaft met stofomslag
paar vlekjes op de eerste en laatste paar pagina’s, stofomslag heeft wat gebruiksspoortjes
t.e.a.b. (s.v.p. bieden exclusief de eventuele porto)
(en in mijn winkel vindt u nog veel meer boeken in 37 groepen/genres onderverdeeld, zoals onder andere de groep ‘romans’. In mijn winkel kunt u de groep van u keuze aanklikken)
“Voor een kans op geluk verlaten in 1945 zeventien Baltische vluchtelingen Zweden
om met een klein zeilschip de Atlantische Oceaan over te steken en te proberen in Amerika een nieuw leven te beginnen.
De auteur vertelt ons op boeiende en tegelijkertijd zakelijk-eenvoudige wijze het relaas van de moeilijke overtocht die deze vluchtelingen wagen met de ‘Miss Jane’, het vaartuig, dan hen ternauwernood kan herbergen.
Dat deze reis – onder leiding van Konstantin Kompus, voormalig loods in de Estische wateren – bijzonder riskant zal zijn, daarvan is elk der volwassen opvarenden zich zeer goed bewust. Het allermoeilijkst zal het misschien blijken te zijn met zeventien mensen, jong en oud, mannen, vrouwen en kinderen, maanden lang opeengepakt te zitten aan boord van en niet meer dan 38 voet metend vaartuig.
De auteur heeft dan ook aan deze menselijke contacten en wrijvingen meer aandacht besteed dan aan de ontegenzeggelijk avontuurlijke vaart van de ‘Miss Jane’, waaraan het erslag van een dergelijke historische reis ten grondslag ligt.
We leven mee met de twee gezinnen aan boord, met de oude grootmoeder en de professor; we zien spanningen optreden tussen de jonge mannen en vrouwen; we glimlachen om de pubers, die heen en weer worden geslingerd tussen heldendom en blind egoísme; om het zestien jarige meisje, dat zich in het gebied van de passaatwinden afvraagt of het Leven haar dan nóóit iets te ‘beleven’ zal geven; we zijn gelukkig met Augrus en Else gedruende die ene heerlijke dag op het eiland Madeira. Ook de humor komt herhaardelijk om de hoek kijken. Een humor niet om ons hard te laten lachen, maar om ons door een plezierig warm gevoel van herkenning nader te brengen tot deze mensen.”
