over de verbeelding van het ongeziene
223 pagina's
Stof van dromen is een bundel verhalen en beschouwingen van een reiziger in het niemandsland tussen oude religie en nieuwe wetenschap. Beide pogen ons mens, wereld en toekomst te verklaren, beide kennen hun dogma's, rituelen en openbaringen. De schrijver, als agnostisch reiziger tussen Franeker en Jeruzalem, Venetië en Moskou, kijkt naar de christelijke verbeelding, die onze westerse samenleving tweeduizend jaar geleden heeft gestempeld maar nu wordt afgelost door de moderne natuurwetenschap, die ons laat weten een vergankelijk toevalsproduct in een koud heelal te zijn. Waar de mens maar een beperkte hoeveelheid werkelijkheid kan verdragen, schept hij zich nieuwe beelden en mythen om het bestaan zin en betekenis te geven. Over dat breukvlak tussen geloven en weten gaat dit reisverslag, over de stof van dromen.
De auteur is een van de meest bekende Nederlanders op het gebied van geneeskunde en gezondheidszorg; overigens is hij ook bekend in zijn kwaliteit van selectie-deskundige voor PvdA-Tweede Kamerleden. In dit boek zijn twaalf essays gebundeld over 'het niemandsland tussen oude religie en nieuwe wetenschap': over de tijd, het ontstaan van de mens, Montaigne en Pascal en de grenzen van de kennis, Petrarca en de Mont Ventoux, en vele andere thema's. Poëtisch-bespiegelend, evenwichtig persoonlijk-betrokken en objectief afstandelijk, voorbeeldig populair en nergens goedkoop-populistisch, afwisselend anecdotisch en min of meer systematisch filosofisch en/of wetenschappelijk van stijl debiteert hij zijn 'beschouwingen en verhalen'. Wie de auteur kent proeft tussen de regels door zijn orthodox-gereformeerde origine en het resultaat van zijn worsteling om uit de àl te enge banden daarvan los te komen. Een gemis van dit uiterst leesbare en inspirerende boekje is dat er geen documentatie of bronvermelding in staat. Toptien-boek.
